PORADNIK WPROWADZANIA DYKTATURY
1. zdiagnozować problemy najbiedniejszych i
najmniej wyedukowanych,
2. dać im wroga, najlepiej kilku, będących w
zmowie,
3. dać im bohatera, lub prawie boga,
4. złożyć obietnice, najlepiej takie, których
nie da się spełnić,
5. wszelką opozycję i inaczej myślących
„podpiąć” pod zidentyfikowanego wroga,
6. za niespełnione obietnice i wszelkie problemy
obwiniać wroga i jego pomocników,
7. uczynić z najbiedniejszych i najmniej
wyedukowanych naród wybrany, lepszy sort,
8. zrobić z siebie męczennika dla dobra narodu
(najlepiej, gdy osoba w roli wodza nie ma rodziny, można ludziom wmawiać, że
wódz poświęca się sprawie),
9. „podpiąć się” pod wszystkie narodowe
wartości,
10. brak wartości lub działania przeciw narodowi
przypisać opozycji,
11. przypisać opozycji kolaborację z wrogiem,
12. pokazać, że się
walczy z wrogiem,
13. przypisać sobie patriotyzm, i walkę dla
sprawy,
14. mówić, że dąży się do wzoru bohatera,
15. być konsekwentnym (czas działa cuda),
16. wszelkie działania uzasadniać dobrem sprawy,
17. co jakiś czas poświęcić kogoś dla sprawy
(wskazać także jakąś „wyjątkowo wrogą” postać w opozycji, co służy jej
zwalczaniu, a nawet eliminacji w całości),
18. mówić, że jest się blisko realizacji celów i
prosić naród o kolejne ustępstwa dla dobra sprawy, od najmniejszych do coraz
większych,
19. uzasadnić łamanie prawa wyższą koniecznością.
Stare
OdpowiedzUsuń