W 1995 r. Umberto Eco wygłosił na Uniwersytecie Columbia wykład, w którym zawarł 14 cech „wiecznego faszyzmu”.
Można powiedzieć, że są to metacechy tej ideologii.
Włoski pisarz i intelektualista stwierdził bowiem, że faszyzm był totalitaryzmem rozmytym, niespójnym, niejednorodnym w różnych odmianach, zaaplikowanych w różnych krajach.
Wypreparowany przez niego katalog składników tej ideologii jest jednak wspólny dla wszystkich wersji.
1. Po pierwsze jest to kult tradycji. Polega on na wymieszaniu – może być i na siłę – najróżniejszych zasad, wierzeń i symboli. Odrzucanie wiedzy…
Lansowaniem mitów o żołnierzach wyklętych? Symbole w rodzaju Szczerbca Chrobrego, falangi, krzyża celtyckiego?
2. Cechą drugą jest odrzucenie nowoczesności, a także irracjonalizm. Na przykład niechęć do idei Oświecenia jako źródła upadku moralnego.
Wzorce z Zachodu, wyznaczające dotąd standardy i cele, teraz uważane są za przejaw zagrażającej przyszłości narodu degrengolady.
3. Kult „działania dla samego działania”. Nie musi ono być poprzedzone refleksją. Zbytnie rozważanie spraw jest wyrazem niemęskiej słabości. Kultura jest podejrzana, środowiska intelektualne traktowane z podejrzliwością.
Uchwalanie ustaw w ciągu jednego czy dwóch dni, przygotowywanie sześciu nowelizacji w tej samej sprawie w ciągu roku oraz przyjmowanie ślubowań sędziów – niesędziów w środku nocy.
4. Niezgoda uznawana jest za zdradę. Odwrotnie niż w nowoczesnych społeczeństwach, które wychwalają niezgodę jako środek poszerzenia wiedzy.
Zdrajcami są ci, którzy protestują – w kraju i w Europie – przeciw demontażowi demokracji i praworządności. Nawet swoi mają nie wystawiać nosa poza otrzymany „przekaz dnia”, gdzie wyłożono, co mówić i jak co intepretować.
5. Strach przed innymi, przed odmiennością.
Wszystko jasne: przyjedzie siedemdziesiąt tysięcy muzułmanów, przywloką choroby zakaźne i pasożyty, powstaną strefy szariatu, do których policja będzie bała się wchodzić. No i będą gwałcić nasze kobiety. LGBT jako zaraza, ideologia.
6. Faszyzm bierze się z frustracji. Indywidualnej lub społecznej. W latach dwudziestych i trzydziestych ubiegłego wieku wykorzystywano niezadowolenie biedniejącej klasy średniej; w dzisiejszych realiach byłaby to warstwa drobnych bourgeois, w jaką przekształca się dawny proletariat.
7. Obsesja spisku. Najlepiej międzynarodowego, ale wróg wewnętrzny też jest konieczny. Do tego dochodzi nacjonalizm i ksenofobia.
Informacji o spiskach pełno w rządowej telewizji i na ustach pisowskich polityków. Miesięcznice smoleńskie są teraz ukrywane, ale pamiętamy wielotysięczne wiece z pochodniami
8. Wyznawcy powinni czuć się upokorzeni przez bogactwo i siłę wrogów. Jednocześnie muszą mieć przekonanie, że można ich pokonać. Cechą faszyzmu jest więc uznawanie wrogów jednocześnie za bardzo silnych i bardzo słabych.
Wiadomo, Unia Europejska się rozpada; jednak jej symbolem są wszechpotężni Niemcy.
9. Życie jest uznawane za permanentną wojnę, a pacyfizm za paktowanie z wrogiem.
10. Charakterystyczna jest też pogarda dla słabszych, połączona z elitarnością mas (jako się rzekło, całość tej ideologii jest dość niespójna i nielogiczna). Każdy przynależy do najlepszego, wybranego narodu, ale zwolennicy władzy są jego najlepszymi członkami.
Obywatele gorszego sortu są spadkobiercami konfidentów gestapo, animale…
11. W procesie wychowywania podkreśla się rolę bohaterstwa. Każdy obywatel powinien być gotowy, by zostać bohaterem. Kult śmierci.
Ofiary katastrofy smoleńskiej "polegli w walce z przeważającymi siłami wroga"
12. Kult machismo. Chodzi nie tylko o pogardę wobec kobiet, ale też o nietolerowanie odmiennych zachowań seksualnych.
To pierwsze jest u nas maskowane – nie te czasy, aby wprost wracać do akceptacji męskiej dominacji; ale przecież zażarcie zwalczano próby wyrównywania statusu kobiet i mężczyzn. Nadano im nawet rangę ideologii (genderyzmu). Mamy do czynienia z promocją tradycyjnego modelu wielodzietnej rodziny i dyskretnym wypychaniem kobiet z rynku pracy. W sprawach środowisk LGBT działa się, na ich niekorzyść, z podniesioną przyłbicą.
13. Inną cechą jest wybiórczy populizm. Prawa jednostek nie są istotne, ważny jest głos Ludu, wyrażający wspólną wolę. Wolę tę definiuje Przywódca. System parlamentarny uznaje się za przegniły.
W Polsce dzisiaj nie kwestionuje się roli Sejmu i Senatu bo stał on się własnością Przywódcy: Jarosława Polskę Zbawa.
14. Posługiwanie się nowomową
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz