Zanieczyszczenie powietrze, a zdrowie

Zanieczyszczenie powietrza nie jest tak silnym czynnikiem wywołującym choroby płuc jak palenie papierosów, jednak stanowi problem masowy, ponieważ narażeni są na nie wszyscy. W efekcie wpływa ono na zdrowie całych populacji.

Długotrwała ekspozycja na smog zwiększa ryzyko:
• astmy,
• zaostrzeń POChP,
• przewlekłego zapalenia dróg oddechowych,
• raka płuca — szczególnie w związku z narażeniem na pyły PM2.5.

---

Kraje UE o największym zanieczyszczeniu powietrza:
• Bułgaria
• Polska — należy do państw o najwyższych stężeniach drobnego pyłu PM2.5 w UE i jednocześnie zajmuje wysokie miejsca pod względem skutków zdrowotnych, takich jak przedwczesne zgony
• Rumunia
• Chorwacja
• Włochy — zwłaszcza regiony północne

---

Dlaczego właśnie te kraje są najbardziej dotknięte?
Wysokie poziomy zanieczyszczeń w Bułgarii, Polsce i Rumunii wynikają przede wszystkim z dużego udziału węgla i innych paliw stałych w ogrzewaniu domów.  To właśnie te źródła prowadzą do podwyższonych stężeń pyłów PM2.5, uznawanych za najbardziej szkodliwe dla zdrowia.

W północnych Włoszech oraz niektórych regionach Chorwacji istotną rolę odgrywają emisje związane z intensywnym ruchem samochodowym i przemysłem. Dodatkowo uwarunkowania geograficzne — zwłaszcza obecność dolin i kotlin — sprzyjają kumulacji zanieczyszczeń i utrudniają ich naturalne rozpraszanie.

Cenzurujemy Jezusa Chrystusa!

Gdy patrzymy na sondaże, widać, że co najmniej połowa Polaków prezentuje postawy:

• nacjonalistyczne, momentami wręcz faszystowskie, co trudno zrozumieć w kontekście naszej historii;

• antyunijne, czyli — obrazowo mówiąc — strzelanie sobie nie w stopę, lecz w skroń;

• antyniemieckie, a więc podcinanie gałęzi, na której opiera się nasza gospodarka;

• antyukraińskie, co w praktyce oznacza postawę prorosyjską;

• wrogie wobec imigrantów, czyli — nazwijmy to wprost — sprzeczne z chrześcijańskimi wartościami;

• hurrapatriotyczne, a więc w praktyce nieprzydatne w razie realnej konieczności obrony Ojczyzny.

Z naszym narodem dzieje się coś niepokojącego — moralność, zwłaszcza moralność chrześcijańska, zdaje się tracić znaczenie. Wybieramy z Ewangelii to, co nam pasuje, a Kościół stał się tylko elementem kultury, tradycji. 
Cenzurujemy Jezusa Chrystusa!

Nie pociesza fakt, że podobne tendencje brunatnienia widoczne są w wielu krajach europejskich, nie wspominając o Ameryce epoki Trumpa.

Boże, toś Polskę…

Nawrocki królem?

 

Wszyscy krzyczą, że Nawrocki nie jest konstytucyjnym prezydentem, ale za to bardzo chętnie chciałby rządzić – najlepiej od razu jako król.

No to sprawdźmy, jaką władzę ma współczesny król. I tu zaczyna się komedia.

Król Wielkiej Brytanii to dziś ktoś, kto rządzi mniej więcej tyle, co ja w moim domu, czyli muszę słuchać i robić co każe żona. 

Jego władza jest: symboliczna, ceremonialna, reprezentacyjna i absolutnie pod kontrolą rządu.

Odmówić rządowi? Ostatni raz spróbowałby tego… w 1707 roku.

Król jest głową państwa, ale w praktyce pełni głównie funkcję ozdoby narodowej. Taki żywy herb.

---

Co król faktycznie może? 

• Zwołuje i rozwiązuje parlament – gdy premier powie „proszę”.
• Podpisuje ustawy – czyli pełni rolę luksusowego notariusza.
• Wygłasza mowę tronową, ale… napisaną przez rząd. Król czyta jak lektor. Co do słowa.
• Ułaskawia – tylko podpisuje, bo decyzję podejmuje Sekretarz Stanu.
• Mianuje premiera – tego, którego wskaże matematyka miejsc w Izbie Gmin. Nie ma to tamto. 
• Podpisuje umowy – gdy tylko rząd mu podsunie. Jak leci. Bez czytania. 
• Reprezentuje kraj, ale tylko zgodnie z instrukcją z Foreign Office, Bezwzględnie bez własnych pomysłów.
• Przyjmowanie ambasadorów i wydawanie listów uwierzytelniających, osobom wyznaczonym przez Foreign Office.
• Jest naczelnym dowódcą, ale armia ruszy tylko, jeśli tak zdecyduje rząd. Król może za to pomachać na defiladzie. Wszystkie decyzje militarne podejmuje rząd.
•  Jest zwierzchnikiem Kościoła Anglii, ale biskupów mianuje formalnie; realne decyzje zapadają na podstawie rekomendacji rządu i komisji kościelnych.

---

Wniosek?

Król Wielkiej Brytanii może świecić… i to głównie świecić:
koroną, berłem i uśmiechem do kamer.

Rządzi natomiast mniej więcej tyle, co figura woskowa w muzeum Madame Tussauds.

Więc cóż to za król z tego Nawrockiego? Chuj wie, kim on właściwie jest.

Stworzył równoległy system władzy, którego zadaniem jest zwalczanie konstytucyjnego rządu.
„Ale wokół wesoło —
Człowiek w pracy, małpa w zoo,
Puste pole za stodołą”

O sprawiedliwym i trwałym pokoju w Ukrainie powinniśmy zapomnieć.

Jak trafnie ujął to Hegel: „Historia uczy, że ludzkość niczego się z niej nie nauczyła”. Rozmowy z Putinem nie mają większego sensu. Nie podpisze żadnych wiążących ustaleń, a nawet gdyby podpisał – i tak nie będzie ich przestrzegał. Podpis Putina jest tyle wart, co papier, na którym go złożono. Takie podejście jest u niego zasadą, ale w polityce międzynarodowej niestety również się zdarza. Wystarczy przypomnieć sobie memorandum budapeszteńskie.

O sprawiedliwym i trwałym pokoju w Ukrainie powinniśmy zapomnieć. Nawet gdy era Putina minie, szanse na zmianę kursu są minimalne. „Gen imperialny” Niemcom wybito bombardowaniem Drezna i procesami norymberskimi, Japończykom – doświadczeniem Hiroszimy i Nagasaki. 

 Aby wydłubać gen imperialny Rosjanom, trzeba by zburzyć Moskwę.

 

Kardynał Grzegorz Ryś — wypowiedzi

 

Kardynał Grzegorz Ryś — wypowiedzi

• O podejściu do spraw wykorzystywania seksualnego w Kościele:
— Rozmawiałem z rodzicami osób skrzywdzonych w dzieciństwie. Oczywiście, że mnie to zmieniło. Kiedy byłem w seminarium i gdy rozpoczynałem swoją drogę duszpasterską, o tych sprawach w ogóle się nie mówiło. Dziś nie wolno mówić jedynie o problemie — trzeba mówić przede wszystkim o konkretnym człowieku, którego zna się z imienia, nazwiska i twarzy.

— Tak, pokrzywdzonym należy się zadośćuczynienie. Kościół ma obowiązek najpierw spotkać się z taką osobą, zapytać, czego potrzebuje i na co środki są konieczne, a następnie po prostu je dać. 

• O anonimizacji krzywdziciela przy jednoczesnym ujawnieniu pokrzywdzonego w oświadczeniu kurii z 2020 r.:
— To był błąd i przeprosiłem za to. Osobiście rozmawiałem z tym panem. Do dziś pozostajemy w kontakcie.

• O polityce:
— Kościoła w polityce nie powinno być. Nie ma do tego prawa.

— Jak stwierdza Sobór: „Kościół jest w Chrystusie niejako sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego”. Nie jest więc od tego, by wprowadzać podziały społeczne ani ich utrwalać.
Jeśli prosimy polityków, by nie wciągali nas w polityczną wojnę, to sami nie zapraszajmy ich do głoszenia swoich poglądów podczas uroczystości religijnych. W Kościele nie ma na to miejsca.

— Kościół powinien rozwijać nie narzędzia polityczne, lecz środki ewangeliczne: głoszenie Słowa, sprawowanie sakramentów, budowanie wspólnoty i dzieła miłości. Na tym się opiera. Jeśli ktoś zamiast tego ogląda się na polityczną władzę, by szukać bezpieczeństwa, głęboko się myli.

— Jeśli księża z mojej diecezji zaczną głosić polityczne treści z ambony, najpierw dostaną naganę, a potem będziemy szukać dalszych konsekwencji. Jeżeli kapłan wywiesi plakat wyborczy — niezależnie której partii — jeszcze tego samego dnia zadzwonię. Dla mnie sprawa jest jasna: nie ma zgody na uwikłanie Kościoła w kampanię wyborczą. Nie ma!

— Partia, która wygra wybory — wszystko jedno która — zapewne ogłosi wieczorem, że zamierza rządzić wszystkimi Polakami. Tymczasem nie da się tego zrobić, jeśli przez poprzednie miesiące systematycznie obrażało się połowę społeczeństwa. I niestety dotyczy to wszystkich stron sporu.

• O ekumenizmie:
— Jesteśmy Kościołem większościowym, a to oznacza, że to my ponosimy największą odpowiedzialność za ekumenizm. To pierwsza część odpowiedzi. A druga jest taka, że ekumenizm stanowi ważną część ortodoksji. Gdy czytamy kolejne dokumenty papieży, nie ma co do tego wątpliwości. Ekumenizm nie jest opcjonalny — jest elementem zarówno ortodoksji, jak i ortopraksji. Mówią o tym dokumenty watykańskie.

Jezus nie chciał Kościoła podzielonego, o czym mówi w modlitwie arcykapłańskiej z 17. rozdziału Ewangelii św. Jana. Nie wystarczy czytać jej raz w roku podczas Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Albo tym żyjemy, albo nie. W tę modlitwę wpisana jest również prawda, że świat nie uwierzy Kościołowi, który pozostaje podzielony.

Kilka liczb z ZUS (2024)

 Kilka liczb z ZUS (2024)

• Liczba osób pobierających emerytury i renty: 9,38 mln
○ Stanowi 25% ludności Polski.
○ Wzrost emerytur od 2015 roku: z ok. 5,0 mln do 7,39 mln w 2023 r. (19,7% ludności).

• Łączne wydatki na świadczenia: 413,2 mld zł
○ Wzrost w stosunku do 2023 roku: 15,4%
○ Większość wydatków dotyczy systemu pozarolniczego.

• Dopłata z budżetu państwa do ZUS (FUS) - składki nie starczają:
○ W 2023 r.: ponad 51,6 mld zł
○ Plan na 2026 r.: ok. 90,75 mld zł

• Średnie emerytury i renty:
○ ZUS: 3 862 zł
○ Służby mundurowe: 6 374 zł
○ KRUS: 2 111 zł

Jak długo jeszcze?

Jak długo jeszcze?
Jak długo jeszcze będziemy udawać, że to się nie dzieje naprawdę?
Rosyjskie drony wlatują nad Polskę i Rumunię jak do własnego podwórka. Drony i zakłócenia GPS paraliżują lotniska w całej Europie. Sabotażyści wysadzają linie kolejowe – te same, którymi jedzie pomoc dla Ukrainy. Samoloty bojowe i okręty wojenne Putina krążą wokół naszych granic, jakby sprawdzały, czy jesteśmy już wystarczająco zmęczeni, by przestać reagować.
A Europa? Bo Trump to krypto sojusznik Putina.
Europa patrzy, komentuje, potępia – i czeka.
Na co?
Czy naprawdę Europa wierzy, że to wszystko „skończy się na Polsce”?
Historia łaskawie zatrzyma się na naszej granicy?
W 1939 roku też tak myśleli.
I wiemy, jak to się skończyło.
Rosyjska wojna hybrydowa trwa od lat, tylko nie chcieliśmy jej widzieć.
To Rosja wysyłała zabójców na ulice Londynu.
To Rosja wysadzała składy amunicji w Czechach.
To Rosja pompowała pieniądze w skrajne partie, które mają rozwalić Unię od środka.
To Rosja zalewała media społecznościowe kłamstwem i sianiem nienawiści.
To Rosja wpływała na wybory w Rumunii, Mołdawii, ale także na nasze.
To Rosja doprowadziła do brexitu, osłabiając Europę wtedy, gdy świat najbardziej wymagał jedności.
Według Globsecu – tylko w pół roku Europa odnotowała ponad 110 aktów sabotażu. Głównie w Polsce i Francji.
Sto dziesięć!!!
To nie przypadki. To nie „incydenty”.
To próba sprawdzenia, czy Zachód jeszcze w ogóle potrafi się bronić.
Rosjanie testują nas codziennie.
Centymetr po centymetrze przesuwają granicę.
I pytam: Jak długo jeszcze?
Jak długo będziemy udawać, że wojna hybrydowa to jakaś gra nerwów, a nie realny atak na bezpieczeństwo całej Europy?
Nadszedł moment, w którym musimy przestać być bierni.
Bo jeśli dziś nie powiemy „dość”, jutro możemy się obudzić w świecie, w którym już nie będziemy mieć niczego do powiedzenia.
Rosja chce sprawdzić, gdzie jest nasza słabość.
Pytanie brzmi: czy naprawdę zamierzamy jej to pokazać?
Rozpocznijmy działania odwetowe, rozpocznijmy działania hybrydowe przeciw Rosji.
To nie doprowadzi do otwartej wojny, bo wtedy przystąpią do niej USA i Rosja zostanie rozjechana.
A straszenie wojną nuklearną jest śmieszne. Nawet szalony Putin nie doprowadzi do zabicia życia na Ziemi.
Musimy przestać się bać i zacząć działać.

Wolność słowa w trumpizmie

Wolność słowa w trumpizmie

Na oficjalnej stronie internetowej Białego Domu pojawiła się nowa sekcja zawierająca listę mediów i dziennikarzy krytykujących Trumpa. W tej swoistej „galerii hańby” znalazły się m.in.:

• agencja prasowa Associated Press,

• dzienniki „The New York Times” i „The Wall Street Journal”,

• portale Politico, Axios oraz The Hill,

• a także stacje telewizyjne CBS, CNN i MSNB